Hevenk köyneğini giydim eyvallahSarıldım ağladım güne göz oldum Darıldım kırıldım dile köz oldum Başıma vurdular kine yüz oldum Hevenk köyneğini giydim eyvallah Melekten kanadı çaldım üstüme Dediler kepenek çobanlar değer Mecnun libasını çektim büstüme Özgürlük kuşlara sanatmış meğer Göklerde yüreğin demi kalmadı İncecik sazların teli zamansız Kanunlar nihavend sözü çalmadı Şarkılar türküler güller zamansız Elendim annenin ninni elinden Bağrıma basılan taş hevengini Üst üste belikli saçın telinden Sevenler alır mı dengi dengini Uslanmaz ömrün günü uslanmaz Kalbi körükleyen sevda selinden Çarklara çekilse dili paslanmaz Şiirsiz gazelsiz bahtsız gelinden Herkes mavzerini yürekten kusmuş Son söze bağlanan kısmetsiz taşlar İçinden çıkılmaz rüyalar susmuş Hevenk köyneğine damlayan yaşlar |