Tahammülün atlasında Aşk Rengisin Şulenarhayrettin taylan yüklemsiz damlaların sensiz öznesiyim özüm yetmez d’okunulmamış deryalar cümlesine cemi cümle çoşularında saklı yarınlarına baki kılan sevginin kabarcık tanesiyim ıslanmayı tarayan kurumuş hayallerden arındım Çizdiğim sınırların sonunda kendimi göremedim Neşteri yoktu sensizliğimin kesifliğinde Kesildiğim demlerin sonu sendin Yitirilişleri gün yüzü yapan alışılmışlığım ayna diliyim Seni gördüğüm/ buluş diyaframında Hücrelerime hicret eden huzurun sakilik ismiyim Gözyaşı kalelerini aşıp gelemiyordum güleç mevsimlerine Vicdanımın bağlarında yetişen yıllanmış ömürler varken Başka güzelin iklimine örtüşüm sevda olamazdım Gizil seviler filizlenirken bağrımın sonsuz sarayında Şulenin esiriyim, küllerine kadar aşka vakilik için Manalara soyunuk mısralar mecazında Yeni anlamlara ezca olan yaşanırlık teşbihiyim Tenasüpler bağrışır dilsiz bakışında, kalışında meczup yanılgılar sahilindeydi karışık düş kıyısız , sözsüz, ilimsiz bedene özetlenemezdi huzur yıkanmış nefsin denizinde kirlenir uzaklığın İzdihamı artan senli gelişlerin sıcağında tüllenir gecem tahammülün atlasında renge aşk olan razılık diliyim aşkın bir ‘e ayrıldığı yardeyim ikiliklerin kuyruğu dolandığı kuyruklu yıldız uzağındayım çarpılacak tek şey var o da yüreklerimiz soylarına kadar soyunmuş hasretlerin meclisindeyiz sakiliğin hoşluğunu yazdırıyor boşluğuma aynı düşlerin mesajı oluyor ruhunun masajı temiz cümlelere sardığım sevdanın sonundasın öznemi vurgulayan güleç anlar gibi…. Sen gibi bir dünya durulanıyor sevda sularımda Artık ben de azizim , el bilsin gayrı… |