ÇIKMAZ SOKAK
Günler akreple yelkovanın peşinde
Gecenin sırtını sıvazlıyarak geçiyor Zifiri bir karanlıkta,bir anne Çocuğunu arıyor,her sokak başında.. Derken bütün şehir ölüm sessizliğine bürünerek Bünyesinde ne kadar insanı hapsettiyse Çığlıklarını kusuyor... Ve ben.. Ben herkes kadar herkes Hiçkimse kadar kimsesiz ’Elimden tut,yoksa bu şehirde kaybolurum’diyorum.. Kaç zamandır böyleyim?Bilmiyorum Ne söylesem kesik cümlelerle savaşıyorum.. Dilim bana uzak kalıyor Aynalar bana,beni soruyor Bense kendimi sende buluyorum.. Evet.. Kaç zamandır bu haldeyim,bilmiyorum.. Ne zaman yazmaya başlasam,bir şairin divit ucuyla Mürekkebini içime akıtıyorum Yirmi dokuz harfte bulamıyorum,arzu halimi anlatmaya Şikayetimi kör kadıya iletiyorum Sırrım bana payidar,ben sırrıma mübah kalıyorumm.. |
Kim kimin derinliğini görebilir;
Hem, hangi gözle?”
ali kılınç tarafından 9/4/2015 6:05:57 PM zamanında düzenlenmiştir.