1
Yorum
6
Beğeni
5,0
Puan
1370
Okunma
Bu son demidir şiirin
Öznesiz ve yüklemsiz kalan
Ne kadar cümle varsa
Topluyorum hepsini bir bir
Yüksek bir dağ başından aşağı
Bırakıyorum
Rüzgara yoldaşlık etsin diye
Çünkü bilirim artık
Hiç bir söz,hiç bir kelime
Isıtmaz artık ruhumun boş odalarını
Heba olmuş bir hayattan geriye kalan
Avutulmaya çalışılmış
Çocuk gözyaşlarıdır artık
Turnalara çoktan selam ettim
Katarlanıp gökyüzünde uçabilsinler diye
Bizde eksik olan birşey var sevgili
Hüzünden bozma mutluluklar mı desem?
Yarım kalmış türküler mi desem
Yada artık adını koyamadığımız
Çalıntı hayatlar mı?
Gel seninle en iyisi Turgut abimizinde
dediği gibi ’’Göğe Bakalım’’
5.0
100% (4)
Cevap Yaz