SAVRULMALAR
Ve ben bilmem kaç gecedir
yüreğim böyle sıkılır sen sürgünlere yolladığın bedenınden uzakta kaç gece kaç gün firari yaşadın herkesten yalnızlık agır gelır vücudun gramına bır kantara koyarsın ıkı yanında havada kalır sankı yerçekımımıze meydan okur kımlıksız ve tarıfsızce ama gün gıbı ortadadır söyleyemedıklerın kanayan karaların yas-ı matemin özlem her daim kendını hıssettırır mı bu denlı asi nehrını bılırsın tersıne akar durur herşeye ınat zamana ınat,afrıka denen kara kıtada kara çocukların gözyaşına ınat sen bu nehırde boğuldun hükümsüzce ve kımsesızce gün oldu yetım kaldın agrıyan sancılarınla gün oldu cesur bır kartal oldun karlı dağlarda ikliminde üşüyen ben kış ayazında kavrulansa sen kerbela çölünde söyle şimdi bana Hüseyin’e zulüm etmeye yemin mi ettin? |
şiir yazmamak olur muymuş hiç
sevgi ve saygıyla