RİCA
Kapatın bütün kapıları
Üstüme Güneş almasın tenha odalarım Issız ve soğuk bir evin Bodrum katında Unutun beni Ve bana dair olan herşeyi Size soğuk bir mart sabahının Demir penceresinden bakayım Kimsesiz ve yorgun Yüzüm ile Veya ellerimle Yeniden yazayım kaderinizi Süt liman bir gecenin koynunda Doğurayım umudunuzu Bakmayın bana öyle Öyle kifayetsiz Çocuğunu kaybetmiş bir anne Yahut Yitirdiğiniz cesaret gibi Beni benle bırakın Çoğalırken artmasın yalnızlığım Irmak boylarında |