Dolu/dizginsararmış yürek kıvrımından koparırken gülü zedelenir ruhun bağrı *kanar ve çiğ düşer karşı yamaçlara hüznün basma entarisini giymiş acı(m)tırak ses yankılanır usun girdabında ki; bal kaygısında – yabanıl arılar- dikeni batar solgun umutların gergefine uzaktan bir kısrak şahlanır gün/eşin şahdamarı çatlamış dizgininde özlemin pembe duvağını aralayıp yorgun yolcular gezinir sokakta ruhları dolu/dizgin mavi bulutları asi’ye bölüp …..hasret devini dikmiş sevgili görmez sanıyor * düşlerine yağan özleminin yanık öz suyunu bilmez ki sümbül kokusu sarmış şiirin an/kara bağlarını Ümmü AŞCI (üma) Şiiri güne düşüren seçki kurulana ve yorumlarıyla şiire yol arkadaşı olan tüm dostlara teşekkür ederim |