Sismik Bir Ansın Yarkentime
hayrettin taylan
"o kendini biliyora ithaf " sismik içlenişin aşka felaket yüzüydün yüzünle yüzerdim tatlı depremlerine yaralanışıma koşan sivil savunma perisiydin ilk dokunuşla iyileşir, kendimden geçişisin tutku köprüsü olurdum tektonik çöküntülerin oluşturduğu yar kentindeyim volkanik işlenişlerle bekledim unutulmazlığın anlamında yanardağın yanar yar dağında olunca lavların eğrittiği unutamayışın buzullarında biriktim sana uyanışın senfonik rüzgarı eser salına salına gelirken saçlarına dokunan yellerin aşk elleri olur eserim kalakalışımın organik meyvelerine özel tatsın hasretimin dimağlarına çeşnilerinle her dem olursun bulunmaz hint kumaşının hint güzelisin diye giyindim sensizliği varılmaz kafların perisisin diye kafka okur kavlarım aşılmaz dağların ceylanısın diye üveyik masalım uçar aşka rastlantı masalımızın klişelerindesin/ seviyorum gibi otantik bir bağın bağlamısın/ unutamıyorum gibi egzotik bir arayışın dilisin/ hep arayacağım gibi optik bir öpüşün iç gözüsün/ hep sendeyim gibi tutkuda tutuşan sevi tutuluşların kav bağrıyım varılışın yarım kalmış yaşanırlık tümüyüm, varmalısın müebbedimsin ezelimden akmaz ebediliğinin aşk suları kumsallarıma değen kum gibisin sevgin sayılmaz ancak yaşanır |