ŞAİR DOĞSAN DA OLUR DOĞMASAN DA...
Acı bir siren sesi
hayata başlamak, Ölünce bile kulaklarda yankılanan... Ömür dediğin nedir ki? Hoyrat dünyada alıp da verilemeyen verip de alınamayan metalar arası sıkışmışlık kadar payımıza düşen fark-ı zaman... Süngüler takınıyorum parmak uçlarıma ama yine de mürekkep akıyor damarlarımdan ve biliyorum ki Şah damarımı kesince Şair oluyorum.... Alnını secdede yıkayıp Baş koymadan musalla taşına ölümü anlatamazsın anlayamazsın neden doğulur? Hakikate mum yakmadan hayatı da yazamazsın İşte o zaman ŞAİR DOĞSAN DA OLUR DOĞMASAN DA.... |
şiirin içerisine atılmış el bombası gibi.
Fakat bu intihar ters tepmiş olmalı ki küllerinden bir anka kuşu çıkmış