3
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1507
Okunma

Sonbahar rüzgarında bir ıslık gölgelerin fısıltısı,
Çarmıha gerilmiş gülümsemem kuytu zindanlarda,
Düş vagonlarım zincirlenmiş duruyor kara bulutlara,
İçimden bir ses diyorki;Azrail’e gücenmenin tam sırası...
Rüzgarı yalın ayak kovalayan hırçın çocuk...
Çatlamış ellerinde rengarenk uçurtmsının ipleri,
Gökyüzünün maviliğinde kanatlandırır düş perilerini,
Tutamaz mı sandın şimdi hayatı,rugan ayakkabılarıyla...
Güneşin yalnız peyki vuruyorsa ruhuna,
Yağmur olup toprağa düşmeli insan,
Düşsün ki,maviyle yeşil kucaklaşsın gökkuşağında,
Al yanaklı çocuklar koşuşsun hayallerin peşi sıra...
5.0
100% (1)