sizin köyde yaralı serçeleri keserler mi be abi kesme beni aha demincek dala takıldı kanatlarım dalın da suçu yok benim de şu kara kediden korkmuştum hem okşa biraz geçer belki birazcık uçamadığım şu göklerin acısı okşa biraz tüylerim acıtmaz ellerini ellerinde uçurtmalar çocuklar bekler beni kesme be abi sahi sen hangi köydensin ben başka köy görmedim biliyor musun çok acıyor abi dur işim nedir sorarsan aleme birliği bağırıyorum neylersin alemse varlığıma sağır evet abi böyle dokun gözyaşıyla temizle şiirle sar yaramı bak yuvam şurada yük olmazsam sana kış da geldi sahi bakar mısın bahara kadar bana kesme abi sesim ne cihana çığlık ne kanım goncaya al dur gitme abi biraz daha kal doğru be abi sözler kalemde eriyor kemâle ermeden, mevsimler geçiyor bir çiçek görmeden okşa beni abi adımı verdiğin parmağınla kanıma yüreğini batır okşa beni üşütme bu kış koynunda yatır...
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
serçe şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
serçe şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
Keşke şu hipokrat yeminini ederken, şair doktorlar için bir paragraf daha eklenseydi. Özellikle de sizin tekrarlamanız için değerli şair... Şöyle bir ek: "İnsan hayatını kurtarmak asli görevim olduğundan, şiirlerimde arı, çiçek, kelebek dışında konular seçmeyeceğime, şiirlerimle yüreklerde kanamalara neden olmayacağıma yemin ederim."
Ben öldüm bu şiire ! Öldüm ! Şiir ötesi birşey bu ! Sizin o güzel kâlbiniz hiç dert çekmesin değerli şair. Puan ne ki bu şiire. Fakat adet yerini bulsun.
"kemâle ermeden, mevsimler geçiyor bir çiçek görmeden"
Şiirlerin içinden "kimsesiz serçelerin " geçmelerine- uçmalarına müsade etmeniz bile farklılığınızı ortaya koyuyor...Belki siz, bizim nadiren şahit olduğumuz ve sarsıldığımız , insanın o en maskesiz- yoksul- belki aciz ve çaresiz hallerine mesleğiniz gereği sürekli şahit olduğunuz için daha derinden hissettiniz..."Kanıksamamış" olmanız da nadirattan yine..Duygularını uzak gönüllere başarıyla ulaştırabilen güzel şiiriniz için kutluyorum Hocam...Selamlar...
sevgili Ulupınar; yorumların için öncelikle içten teşekkürler, bülbül ve serçeye gelince bülbül biraz daha şehirli kalır serçeye göre üstelik bülbül medyatiktir de, serçe kimsesiz, bülbüllerin arkadaşları şairlerdir ,güllerdir ve çiçek bahçesi yalısı vardır bülbülün, serçelerinse çocuklar ve uçurtmalardır arkadaşları, her dala taşa konar kimseye de intizar etmez.
bülbül aşkından hastadır,serçeyse gerçekten hastadır, allı pullu değildir serçe sansürsüzdür ve aldatmaz kimseyi
sözler kalemde eriyor kemâle ermeden mevsimler geçiyor bir çiçek görmeden okşa beni abi kanıma yüreğini batır okşa beni bu kış koynunda yatır...
Yüreklere neşter nasıl atılır, yaralar nasıl iyileşir, sevgi nasıl hissedilir. Bütün bu soruların cevabını satırlara nakış nakış işlenen, inci taneleri gibi parlayan satırlardan alıyoruz.
Güzel yürekten çıkan güzel sözler. Satırlarınızla bir başka âeme yolculuk yaptırdınız. Rabbim kaleminizi daim etsin. Selam, saygı ve sevgilerimi sunuyorum efendim. Rabbime emanet olunuz.
İlk yorum yazan umarım şaka yapmıştır değerli kardeşim. Okurken ürperdim resmen. Kutsal mesleğinde metanetli ve güçlü olmak zorunda kalan sizin gibi değerli bir insanın yüreğinin ne denli yufka yumuşak ve sevgi dolu olduğunu, (tıpkı ana yüreği gibi hem pamuk kadar yumuşak, hem çelik gibi sert) gösteren yürek pınarınızdan akıp gelen bu güzellikler için kutluyorum kaleminizi. Selam ve sevgilerimle.
dün gece okuyup yorum bırakamamıştım.selam ve sevgiyle.