Ölüme Serenat III

sera.

5,0 / 186 kişi ·174 beğenme · 112 yorum · 8398 okunma

Önceki Şiir Sonraki Şiir

Okuduğunuz şiir 7.3.2013 tarihinde günün şiiri olarak seçilmiştir.

Olgun Onur

Ölüme Serenat III

Şiirin hikayesini görmek için tıklayın

-Eskiden
Çocukluğumun sesiydi mavi-

şimdi
içime bir An kara düşerken
mermer bir boşluğa çıkıyor caddeler
nereye baksam müebbet giymiş mahkum gibi bir boşluk...

ram olurken sessizliğin menzilinde
acının dili nar-ı semum.

eksik birşeyler var bu şehirde
anlıyor musun çocuk!

hayata geç kalmışlıkta
kana kana içilen bakraç dolusu bir hüzünde
yanıyor içimin ormanları

gecenin kıyısın(d)a t-aşınırken yetim sözler
güneşe küs harfler düşüyor kalemin ucuna
sıvası çatlayan yaşamda birbir dökülürken düşler
mezar taşlarının gölgesinde ağıtlar yakıyorum
karşıda bıraktıklarıma

yüreğimin dergahında
bocalıyor tüm sözler
dibine vuruyorum izmaritin acı tadında
sığındığım şiirler yalnızlık...

koşarken zamanın peşinde ömür
anamın iğne oyalı çiçekli yazmasının ucundan tutunup
asılırken ömrün eteklerine
şubat ayazı kurutuyor gözyaşlarımı
bir son bahar d üşüyor avuçlarımda
minik bir kız çocuğu ağlıyor içimde...

bilir misin!
su kirlenen gözleri yıkamıyor
bazı tablolarda renkler hep gri-siyah
hep ıslaktır...

boşver!
inadına sığınalım sarı yalnızlığın avlusuna
şiirin gökkubbesinde anlatalım çömez yaşamı
kaçalım içimizdeki başkentin sokaklarına s aklanıp
uyanmayalım inandığımız rüyadan

-Ölürken yaşamak nasıl güzeldir kim bilir çocuk
Hadi onu anlat-

Seslendirme: Olgun ONUR
Nezaketi ve emeği için kendilerine;

Şiire değer veren ’Seçki Kurulu’na;
Zaman ayıran okuyan-yazan ’her bir yüreğe’ çok teşekkür ederim. Saygıyla...

Şiiri Değerlendirin

Şairin Önceki Şiiri Şairin Sonraki Şiiri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.

Ölüme Serenat III şiirine yorum yap

Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?

Ölüme Serenat III şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.

Üyelik Girişi Yap Üye Ol

Yorumlar

halil_ , 5 puan verdi

7 Eylül 2021 Salı 06:36:25

(Şiirinize ithafım ki naçizane affınıza mazhar olur inşallah. Paylaşacaktım lakin esinlendiğim kaynaktan izin almadan paylaşamadım)

Çocukken
İpliği biten bir makarayı annem lütfuyla bağışlarken
Sanki dünyayı vermiş gibi olurdu hissiyatım
Bir telle araba yapıp yuvarlamak
Günlerce o makaraya pisi misali sırnaşmak
O kocaman Dünya’da mutluluğu yakalamak ne kadar kolaydı!
Büyüdükçe dünyanın mutluluğu küçüldü
İnsan-iyet-in vahşeti mi büyüdü yoksa?

Dertlerle tanıştıkça!
Çıkılmaz hallerin hengamesinde
Tansiyonuma düşen basınçların atüsüyle
Kulağıma çınlanan acıların desibelleri yükseldikçe
Yükselen nabzım kalbime yükleniyor yükleniyor çocuk!
Hayatın çıraklığından henüz kalfalık derecesine ulaşmadan
Anahtar tut-a-mayan elim yürürken titrek ayaklarım
Çökmeye başladı çoktan
Oysa yolun sonuna daha bilmem ki ne kadar çok ak-rep var!
Bana güvenme çocuk yolda kalırsın
Ustalığı bırak kalfa dahi olamadım acı ören yumağa!

Bilir misin çocuk!
Doğduğunda neden ağladığını
Sana gülerken tüm insanlık neden çağladığını!
Bebektin bilirsin çocuklaştıkça unutur büyüdükçe hatırlar
Hakikati gördükçe anlarsın
Nedamet bir hayat ki keşkeleri unutmuş
Hıçkırıkta boğulan bir ninniyle insanlığı uyutmuş
Şöhret de nam de
para de pul de
mal de mülk de
Ne koyarsan odur adı yorulma
Bir sor bana çocuk!
Mazlum bir göz yaşı oyalandığımız dünya için kaç paha!
Denk düşer mi bir damla
Bir ömürlük yaş-a(ma)

Hadi ölelim çocuk uyanalım kâbûstan
Bir atımlık ömür ki sıyrılalım kabuktan!

(Bilmem ki çocuk hangi yaşdasın ama bildim ki içindeki çocuğu öldüremediğin yaştasın… Ki ölmesin hep yaşasın!)

Selam ve saygılarımla…