Yorgun
Hem yol hem yolcu
Rüzgarın bilinmez uğultusunda. Yollar kapalı,yolcu yorgun Yüzünde kış,bakışlarında buz. Hüzün demli şiirler düş dökerken kış bahçesine dondu acı gülüşler güz dudaklarında Suskun bir çığlık yırttı havayı sonsuz bekleyişte. Bir damla mavi aradı meneviş renginde ’yorgun’ Yüreği altın renginde bir kor Ellerinde mavi bir kül Zaman acısını işlerken hayata boynunu büktü yaşama. Kimse bilmeyecekti ne aradığını. Sükutu naçar bir gecenin koynunda. Sustu yorgun. Ne kadar susulacaksa o kadar sustu. Sustu gökler sustu deniz sustu gözlerinde şiir. Biraz yanık biraz tutuk Gecenin şafağa devrildiği saat Gök lacivert. Çığlık, kanadı mayasız hükümlerde kurudu zaman. isyanlar konuştu. O.. Sustu ! Ne kadar susulacaksa, O kadar ! Yüksel Beyocaktan |
sustu deniz
sustu gözlerinde şiir.
Biraz yanık
biraz tutuk
Gecenin şafağa devrildiği saat
Gök lacivert.
Çığlık, kanadı mayasız hükümlerde
kurudu zaman.
isyanlar konuştu.
O..
Sustu !
Ne kadar susulacaksa,
O kadar !
Yüksel Beyocaktan
****
"Ne kadar susulacaksa,
O kadar"
Tebrikler