SİS
SİS
Ah! İstanbul şu haline bak Sen de giydin sonunda kefeni Yüzün tertemiz,ak Söyle nedir bu öfkenin nedeni Buz kesilmiş kolların ve ayakların Söyle neden hüzünlüsün bu kadar Hep böylemi kalacak yarınların Ya kollarında son nefesini veren canlar… Boğazın derin suları donmuş Keskin bir ayaz var havada Kayıklar tenhalarda boğulmuş Bir tane leylek yok bacalarda Gecenin sessizliğine gömülmüş hıçkırıklar Bedenler kar renginde Isınmak içindir bu sarılmalar Ve bir sessizlik daha en derinlerde Oturanların düşenlerden farkı yok ki Isınıyor ellerimiz ya kalbimiz Düşünmeyen kalp kalır mı baki Yoksa çoktan mı buz tutmuştu düşüncelerimiz Meriç Cansel Aklan |