GÜNAHSIZ RASTLAMAK
Bir gün rastgele yürürken
Istanbul’un her hangi bir sokağında Tenim güneş altında erirken Tüm bedenler bir sokağa aktığında Öyle kalabalıklar için de Yalnızlağımla rastlasam sana... Uzun bir yolu yürürken yalnız Denize bir kulaç atmışım, maviliğe Yüzünde hüznümün yüzü bir yüz Diyorum ki öyle yakınım sensizliğe Öyle bir zaman içinde Öyle ansızın rastlasam sana... Gezdiğin yerleri, gözünden her an Görmek efkâr verir, zor fasıl Ne mavi ne ağaç... nedir derman Nerde bulurum senin yalnızlığını asıl Öyle bir mekan içinde Öyle zamansız rastlasam sana... Bir insan en çok nereyi sevse Yalnızlığı da oraya aittir.... Öyle bir gaib tabut içinde Öyle günahsız rastlasam sana |