Ne zaman kaderden bir sırrı çözsem,
Kalbimi titretir, feveran gelir.
Irmakları geçip deryada gezsem,
Birden serap olur, beyaban gelir.

Yüreğim gizlice, kendim açıkça,
Gök kubbe üstüme çöker basıkça,
Dünyadan bağlantım koparken sıkça,
Virane gönlüme heyelan gelir.

Bu kaçıncı deprem, kaçıncı enkaz,
İçime işlemiş şifasız emraz,
Orada can kuşum vururken pervaz,
Devir biter başka, deveran gelir.

İbadet teatim, olunca heder,
Bir yokluk içinde, yaratan ne der,
Evvelce bildiğim, inancım gider,
Âşıklar meşrepli, din iman gelir.

Takatim tükenir, dizim duralar,
Aklım sarhoş olur, fikrim turalar,
Bildiğim illerden, başka buralar,
Hayretle birlikte heyecan gelir.

Gözlerim sorarken, buralar nere?
Değişir manzara, günde kırk kere,
Maide sofrası serilir yere,
Halil’in içtiği heyaman gelir.

Yaralıyı yara, yara sarınca,
Dağlar tükenmiyor, bir dağ yarınca,
Havada kuş görsem, yerde karınca,
Her zaman aklıma Süleyman gelir.

25.02.2013…Mustafa Yaralı