YÜREĞİNLE ANNE!
/ Çıkmazlıklar içinde gidiyorum, Anne!
Çelişkiyi yaşadığım, renksiz acılarla.. Kaderi, tan yelinden gökkuşağına kadar, Perişanlığın duvarında, Yitik aşkın radarında yakalandım.. Gidiyorum anne! Yıkadığında lekesi çıkan elbisemin, Sarı gülleri soldu,belleğim de umutlar.. Yüreğimde sevinçler... Tükendi Anne! Fren tutmayan yollardan, Sabahladığım gecelerden, Davetiye aldım,kan lekesinde! Saman yelinde,güneş lekesinde.. Bir kara elin pençesinde, İkilemin kucağında,ışıkları söndürmeye gidiyorum Anne! Mor ışıkları;pas lekelerini silmeye gidiyorum! Masum çocuklar gülecek, önümüzdeki ay! Çılgın aşklar yaşanacak, gelecek yaz! Taşların baş kaldırdığı akşamlarda gidiyorum Anne! Rahim sancısını devrettiğin geceden; Senden aldıklarımla gidiyorum, Anne! Eriklerin çiçek açmadığı, Aşıkların kolkola gezmediği kumsalda; Eylül ün, Nisan a geçtiği baharda, Benim işim ne ? Nasıl anlatılır bu keşmekeşlik, Paylaştırdığın sevgileri omuzladım, Sabır taşını çocuklara bıraktım. Yüreğini aldım! Gidiyorum buralardan ANNE! A.Esra OSKAY 24.12.2003 |
Şiir yolunuza taş gelmesin..