GÜL NE YÜZDEN GÜL OLMUŞ
Çağımız ilim çağı, ilk adımı atarken
Ya bilerek atmalı, ya bilene sormalı. Meyvesiz ağaç gibi, dikleşmede fayda yok Yolcu yol almak için, gönlü yola sermeli. Gemi azıya almış, atı her an eğerli Mehmetçiğim öyle ki, korkak değil ciğerli Erdemli insan için, söz her şeyden değerli Ya hiç söz vermemeli, vermişse de durmalı. O yâr nâzik eliyle, benim yaramı sarsa Lütfeyleyip bâzen de, gelip hâl/hatır sorsa Dünkü Kâbe misâli, gönlümüzde put varsa Zaman/mekân kollayıp, birer birer kırmalı. Bâzıları gül değil, anti tezden gül olmuş Bülbül ise aşkından, bil ki özden gül olmuş Güle bak da ibret al, o ne yüzden gül olmuş?! O, onun arkadaşı, dikeniyle dermeli. Tsunami kapıda, bu gemi böyle gitmez Eğer rota yanlışsa, çekilen çile bitmez Gönül öyle bir kap ki, boşluğu kabul etmez Sevilen bir gönüle, bir yol bulup girmeli… 10/02/’13 Hanifi KARA |