Bel Kemiğini Kırsamda
Grinin esaretinden kurtulmuş ten yanıkları
Saçlarıma inceden inceden dökülüyor kar taneleri Susuz kalıp kuruyunca dilim damağım Sen mum kokulu aşkım ağlıyor musun? Sıkıştırdım iki dünyanın arasına kendimi Yatalak sevdamı görmezden gelip Bir içimlik ömrüme katladıkça yeni acılarımı Gitme demişti dilimdeki tüyü biten sözlerim Ezberi bozulsa da benliğimin Sabırla ördüğüm geceleri tersinden giysem Ve kırsam da bel kemiğini vuslatın Yırtabildikçe sinemi yırtıyorum En ağır sevmelerim bile Döktüğün gözyaşlarına tenezzül etmiyor Ne der de nasıl azmettirebilirim yüreğimi yeniden Nikotin kokulu gözyaşlarımı yolluyorken Ruhumu kırbaçlasa da hasretin Bitmek bilmese de engebeli yollar Yatıya kalsa da boynu bükük umutlarım Yokluğuna doğru yol alıyorum İncinen korkularımın içinde Çırpınan kanatlarımı kıra kıra İki arada bir derede susmalı mıyım artık Bilmiyorum Şiir /Remziye ÇELİK 23.01.2013 Şiirime uğur böceğini layık gören değerli seçici kurula çok teşekkür ediyorum saygılar. |
Hasret öyle zorki hasretin özü o'nu ondan aldı
Bir kere sesini duysa o ses kulaklarında şekerdi baldı,
Sus dedikçe yürek isyan ediyor, ben susamıyorum.
HakanKURTARAN
Yürekten Tebrik ederim...
saygıyla ...