Tecavüzün günlüğü
Ne vakit geçsem-I
üçüncü tekil şahıslardan üç beş piç dururdu yolun kenarında büyüyünce pezevenk olmak isterdi her biri hayallerinde becerirken beni Kârlıdır başka bedenler üstünden hüküm sürmek Gün doğarken-IV bacaklarımdan akan onun bunun çocuklarıydı burnumda çimen kokusu bileklerim sırtımda bağlı göğsümün morarmış uçları Kim bilir nasıl doygun baş verecek bir çiçek o sularla gübrelenmiş topraktan Gece-III okyanusa karşı oturup ağlamak geldi fikrime metcezirler sürerken üzerimde Gel git, gel git, gel git... me! Akşam üzeri-II ağır aksak bir küfür duydum ilerden rüzgara karışıp yaladı tenimi bedenim istemediğim bir yola itildi Güneş anlamıştı sanki günün vahametini kırmızı bir yüzle, utanarak gitti B. |