firariyim...
varılması zor mesken arıyor ruhum
geçen günlere inat bıyık altı gülüyor soytarı hüzünler
sokak kedileri bile kuytulardan sessizce izliyor
debeleniş öykülerimi.

korkuyorum ilmeği boynundaki dostları görememekten
sokak çocukları halimden anlar gibi
yanlarına buyur etmekte küçük bir sitem edercesine.

bütün diller aynıydı dertleri anlatmaya
hepimizin dilinde hep yanmış kitap hikayeleri.

alaz dilli rüzgarlar anlatmaktaydı top yekün ahvalimizi
ellerimiz temmuzda hep soğuktu bizim.

gövdemde yağmurlar hep birikmekte
hazin sonumuza gözlerim hep suskun bakıyor
benden size hayır gelmez artık çocuk yanlarım.

geceleri ölüm kokar bizim mecalsiz sokaklarımızda
dinmeyen feryatlarıma masalsı bir hikaye bulamayışımdır
uzaklarda kayboluşum.

ben geciken trenlerin son vagonunda
bekleyişlerimi saklamışımdır siz görmeseniz de.

bende sizler gibi sussam bağrıma hançer saplanır
düşlerimde intihar ediyor siyah gözlü çocuklar.

son sevişmelerimizi yaşasak ta edebimize dokundurmadık
saklılardan bakan çocukların gözlerine sermedik ulu orta rezilliklerimizi.

şimdi bakıyorum yüzünüze utanmaz bir ana tavırıyla
söyle neydi size biçilen hayat lehçesi..

gidin buralardan,
dönüş yollarını kapatın da, naçar kalın oralarda mı dediler.

sokaklar sizin yokluğunuzda viran kaldı
kediler artık sokak lambalarından medet ummuyorlar
sanırım benide yanlız bıraktılar
sormaz oldular ölümün kuytu cehennemini
sırlarımla gidiyorum, kaçıştır sizden ve bencileden
bütün delilleri yaktım,şehrin en ücra yerinde
artık beyaz kül bulutlarını koydum göz bebeklerinizin orta yerine.

beni götür buralardan demiştim
yoksa kendimi yakarım, gece karanlık ortasında
bir meşale olsun geride kalan yurtsuzlara.
arkama bakmadan gidiyorum işte
bana haber salın duyarım belki susmazsanız eğer
yerim yurdum bellidir benim
bıraktığım yerdeyseniz, yıkılır kardan evlerim...



Sermin Çınar/İzmir




şiirime ses olan Deniz Pınar yüreğine sağlık...selam olsun emeğine