oysatarih dışı bu sessizlik dört nala giden rüzgârın nalları alınmış maskeleri düşmüş yaşlı aynaların savaşın eş(l)iğinde yeniden kurulan gri dünya iktidarın alyansı seni ölünceye dek sevecek özgürlük avuç içinde ki kıpkırmızı elma da gizli evvel zaman ötesinden gelen bir kadın anlatmıştı gülüşlerin yanında var olurmuş gözyaşları komik di mi tohumlar değiştirildi fakir köylünün evi önünde unutma beni bahçeleri çoğaldı doğmuş cesetlerin gübresiyle beslendi toprak evreni dahi kusturan ağır bir koku yükseldi ’evlatlığa’ soyundu kin sanatını konuşturdu örümcekler acıyla beslenen şairler bile öldü aşırı dozdan uygarlıği unutmak şeytanı besledi günbegün imgeler şizofren akıllara takıldı hayaller can çekişirken umudun ölümüne şahitti bilemediklerimiz tüm gerçeğimiz ve geleceğimizdi oysa........... |
İmla hatası yok...ki ve de özgürce salınıyor
Elmayı yaladım şiirden, hepsi bu...
Eyvallah...