Yağan kara uzandım beyaz çarşaf yerine Serdim umutlarımı buz yığını üstüne Hüzün değdi sadece bulutların terine Gözyaşıma belendim yattım yağmur altına İfşa ettim sırrımı içimizden birine Yağan kara uzandım beyaz çarşaf yerine
***
Ansızın küçük bir kuş tünedi düşlerime Asarken kanadını eğri büğrü belime Bir yandan da mendildi tükenmez yaşlarıma Çırpınışı beyhude kapılırken selime Güneş doğdu aniden karanlık kışlarıma Ansızın beyaz bir kuş tünedi düşlerime
***
Eskiden düşünmezdim somutlaştı fikirler Bilmezdim acıları toz pembeydi hayatım Ortaklaşa çekerdik mutluluğa zikirler Siyaha boyanırken bembeyaz kainatım Kırdılar zincirleri özgür artık esirler Eskiden düşünmezdim somutlaştı fikirler
***
Sinsice gelir hüzüngecemin kollarına Zehrini ağır ağır akıtır damarıma Gözyaşımı dökerim bitmeyen yollarına Masumiyet yenilir, gam dokunur arıma Sarılırım aniden kalbinin tellerine Sinsice gelir hüzüngecemin kollarına
***
Bak birden yıldız kaydı semadan avucuna Dileğin kabul oldu, şanslı doğmuşsun çünkü Duamı iliştirdim kuyruğunun ucuna Secdeye vardığını görür gibiyim sanki Umutlarımı sürdüm mis kokulu burcuna Bak birden yıldız kaydı semadan avucuna
***
Başkasını anlamak empatiymiş ya hani Yalnızlığın dili yok anlayamaz hiç kimse Yüreğimin yangını nasıl dinecek sahi Nasıl kalacak düşler her daim ak ve taze Mektuplarım tükenmez, neyse ki hayat fani Başkasını anlamak empatiymiş ya hani
***
Üzgünüm, hoş gör beni iyimser olamadım Bir sıfır mağlup geldim hayat denen yarışa Soluksuzca koşsam da madalya alamadım Yerlerde sürünürken darıldım ben barışa Dikenli yollarından geçmeyi bilemedim Üzgünüm affet beni iyimser olamadım
Seda YÜKLER
İyimser olmaları, küçücük dünyalarını karamsarlığa boğmamaları için onları unutmayalım...
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
YETİMHANEDEN MEKTUPLAR - SON- şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
YETİMHANEDEN MEKTUPLAR - SON- şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
Üzgünüm, hoş gör beni iyimser olamadım Bir sıfır mağlup geldim hayat denen yarışa Soluksuzca koşsam da madalya alamadım Yerlerde sürünürken darıldım ben barışa Dikenli yollarından geçmeyi bilemedim Üzgünüm affet beni iyimser olamadım
Üzgünüm, hoş gör beni iyimser olamadım Bir sıfır mağlup geldim hayat denen yarışa Soluksuzca koşsam da madalya alamadım Yerlerde sürünürken darıldım ben barışa Dikenli yollarından geçmeyi bilemedim Üzgünüm affet beni iyimser olamadım
Hüzünlerden bir demet derdim değrli dost,kimseisliğin ne demek olduğunu iyi bilenlerdenim.Kutlar saygılar sunarım
Hiç Kıyamam çocuklara, ne guzel anlatmışsınız minicik kalplerindeki hüznü, sahip olmak istedikleri bır ailenin şefkatini.Hani ziyaret ederiz bayramlarda, hediyeler götürürüz ; biraz kalınca yanlarında farkederiz ki tek istedikleri sevgi, baslarını dayayip aglayacaklari bır omuz ve onları anlayacak bır kalp...
Duyarlı yüreğinizi kutluyorum Sevgilerimle
İpekyildiz tarafından 1/10/2013 11:44:20 PM zamanında düzenlenmiştir.
Ara ara böyle şiirlere yer vermeniz açısından, bu seriyi ‘’son’’ landırmamalıydınız fikrimce. Böylesine duyarlı olan kalem sahiplerine, daha mı çok ihtiyacımız var sanki ne?
Daha dün haberlerde gösteriyordu, çöpte bulunan bir bebek cesedi (ki ceset demeye bile dilim varmıyor) Evet, eminim izleyen herkesin kanını dondurup tüylerini diken diken etmiştir bu haber. Ve o bebeği ölüme terk edenlerle aynı gökyüzünü paylaşmak zorunda kalmak ayrı bir üzüntü.
Ve onun, içinde hayal kurabileceği bir ‘’yetimhanesi’’ bile olmadı maalesef.
O haberi izleyince inanın insanlığımdan utandım, kanım dondu ve yüreği çocuklar için çarpan biri olarak yıkıldım... Toplumsal yaralarımız ne yazık ki çok fazla ve ben değişik serilerle farklı konulara da değineceğim... İlginiz için çok teşekkür ederim efendim. Saygılarımla...