Aşk Mücahidinin Yenilmezlik Sırrıhayrettin taylan koynuna ay yüzünü alan ay’ın aşk beyazlarındayım gecenin hatırı turluyor düşlerimin samanyolunda hecenin kitabı okunuyor sensizlik kitabında incelmiş bir durum gibi öylece kalıyorum gecene yürekte kalmış sözcüklerin diliyle öylece siniyorum sevgine unutulmuş umutların şafağında uyanıyor ruhsal direncim büyük aşkların kitabında yırtılıyor vefamın sayfası ismini aradığım arayış risalesinde puslanıyor hayalim ezberlediğim sevdanın sınavında kalıyorum ömrümce bir menzil sonudur, bir günlerin gölgesi aşkı teslim eden gidişin yazgısında uyanışlarım dağlanıyor dağ içre dağlara yüceliyor seni isteme hasretim yitirilişin haritasını boyuyor boylamlarında kalan zamanım yenilişin atlasında hüznün renginde kalıyor enleminde kalan sıcağım bir ben üşüyor, bin ben senin için bana sarılıyor uyarılış makinesidir aşkın yaşattıkları uyanış fabrikasıdır sevginin ürettikleri güzel yarınlarımı emziriyor algının soyağacı güzelliğinin tanımında kalıyor sözcüklerimin sözlüğü senle ömrün sözlüsünde kaldık hangi üşümüş vuslatın sınavısın bilemedi belirsizlik ışığı hangi yetişmiş tutkunun hazinesin bilemedi zenginlik tınısı hangi benliğin “ ben “ kumaşısın bilemdi idris imgesi hüznün saflarında kalmış yaralı bir mücahit gibiyim gönlünün müşriklerine karşı savaşım kendimle imkansızlık gömülerinde saklı dünyanın aziziyim sızılarını derleyerek bulacağım seni kendimle kasvetli geçmişi damlalarında yıkadın gayrı şimdi mutluluğunda yıkanmaya gelen sevi bebeğiyim şimdi emzir tutkularınla, yeniden gelişinle, sarılışınla |