GÖZLERİNİN UZAĞINDADamlasa-da tövbeler-im kirpik uçlarıma Delse de gözlerimin dinginliğini gidişin Kulaklarıma türkülerin ezgisini fısıldasa da Alıp başını gidiyor sevdiğin Korkularım o kadar yorgun ki hepsi ayrı sokak aralarına yığılmakta Kan kaybından yaşamlarını yitiriyor kuşlar Gün perişan şafak üzgün kalbimde hazan Göz hapsine mi alınmış umutlarım Kim bilir ne zaman bulunur kemikleri Öyle bir acı çökmüş ki ruhuma Dinmek nedir bilmiyor ki hasretim Dışarısı soğuk kar lapa lapa Öyle bir sis tabakası indi ki özlerime Bir yandan nefesim koşarken kırlarda Bir yandan da feryat figan dövünüyor Hayatın neresindeyiz biz Ağır kayıpların acısını bizden mi çıkaracak Bakışlarım kilitli taş kesilmiş vuslat Ne duygu kaldı ne de rüya Zaman mı duruyor yoksa Kaskatı kesiliyor benliğim Ruhumu hissetmiyorum artık Anladım ki uykuya dalıyorum Bir an tersine dönse de ezberim Ellerim sımsıkı hayata kenetli Sükunet kayıyor parmak uçlarımdan Sicim gibi gözyaşlarım can verme telaşında Bu şiir uzasa da Olsak da ayrılığın kollarında Sen sen ol sevdiğim Beni bırakma gözlerinin uzağında Remziye ÇELİK 06.01.2013 |
tebrikler şiire ve yoruma
şiirlerle şenlensin yüreğin
aşkla kal