ben uslanmaz hayalperest
kış dinlemem, üşümez içimdeki masallar
masallar gibiyim eskimez içimdeki çocuklar
gücüme gitsede belaya yatkın yollar
pençesine güvenen kediyim, gezinirim şehrimde
suskunluğumla döverim gazete küpürlerini
bu düzenin parçası olmak istemeyenler gibi
yırtarım ezberletilmiş yaşamın perdesini
masaya yumruğumu da vururum, ke-n-di başıma
kurcalamak lazım insanı yanılsama yapan yasaları
acı isyan ve kahkaha ruha renk katansa
paylaşırım payıma düşen ne varsa



gökle aramdaki ilişki
biraz dalgınlıktır, biraz hayret
hergün yineleniyor şu bayat koku
tenlere ölüme hazır elbiseler giydirilmiş
ruhları yıkamak lazım belki o zaman güzel kokar yaşamak
küfür edebilirim dertlere
yüzümde nüksedebilir uyuklamanın biçimsizliği
tutkulu görünmez gözlerimin kimliği
saçlarımın rengidir belki soğuk gösteren
ama bilirim hiçliğe kavuşmak içindir
sevişmenin sarhoşluğu


penceremin ardındadır yağmalanan düşlerimin poyrazı
kendimi ve sevdayı şımartmayı severim
emercesine düşünürüm aşkı
güneşler araklarım uzayın ötesinden
yaşamın neresine yerleştirmeli yıldızları

gözlerine mi?

şu uçanlar benim ellerim

saçlarına yolluyorum
martıları kırlangıçları
senden uzak kalamaz ki ellerim
parmak uçlarımda bahar var
parmak uçlarımda aşk kokusu
seyret şimdi
hülyalı bir kalbin eğittiği
hayâl seven kuşları
ağzının kenarına yolluyorum bulutları
en yükseğe uçabilen kuşlar düşledim hep
öperken unutmalıyım ıssızlığı
göğsümü göğsüne bastırırken gözlerim ilan etsin
ruhum uyumsuz anarşist
uslanmaz hayalperest

nefes alıyoruz belli ki yaşıyoruz
gizlediğimiz herşey lehçelerimizde tedirgin
arada bir düşlemek
arada bir ölmek lazım
olabildiğince kederden uzak
olabildiğince yaşamak...