Seni ilk karşıma çıktığın gibi sevdim
Sade mahsum ve o içten sıcacık bakışlarını sevdim
O kırçiçekleri gözlerini sevdim
Dağ gibi cesur yüreğini sevdim
Mesken kurduğun acılarını
Nehirler boyu akıp giden türkülerde bulduğum seni sevdim
Şehirlerin varoşlarında ki mücadeleni sevdim
Senin bakışlarındaki varoluşu sevdim ronra
Ronya bana açtığın yüreğini sevdim
Serini verdiğin sırrını sevdim
Korkmadan gelişini sevdim
Ölümü düşünmeden
Yüreğini mangal gibi düşmana karşı koyduğunu sevdim
Korkusuzca direnen azmini sevdim

Bilirmisin ronya

İlk günkü gibi içimi titretmeni sevdim
Belki çok uzaktasın biliyorum
Belki hiçbir zaman karşılaşmıyacağız
Hiç biz zaman aynı caddelerde yürümeyeceğiz
Kır düğünlerine gidip
El ele halaylar çekmiyeceğiz
Bunların hiçbiri zoruma gitmiyor ronya
Geceler aydınlanmaya başladığında
Güneşin doğuşunu birbirimize sarılarak izleyemiyeceğiz
Bir anlıkta olsa yanımda olsan o an yeter bana
Sonra ölüm olsada olur ronya

Bilirmisin ronya

Volkan olmuş bir yüreğin içinde
Korkusuzca yatışını sevdim
Mevsimleri ısıtan bakışlarını sevdim
Özgürlüğe olan bağlılığını sevdim
İhanetleri afetmeyişini sevdim
Darmadağın olmuş
Yıkılmış dağılmış viran olmuş
Kerpiç evlerin arasındaki yaşamını sevdim
Dicle gibi çağlıyarak akışını
Fırat gibi dimdik duruşunu sevdim

Bilirmisin ronya

Ben sendeki ülkemi sevdim
Yurduna bağlılığını sevdim
Sırtına ihanet toğumu ekeni
Düşlerine engel olanı
Yaşama arzunu hiçe sayana karşı
Duruşundaki cesaretini sevdim
Kavgada ön saflarda duruşunu sevdim ronya
Acılarımın üzerine sıcacık bakışını örtmeni sevdim

Bilirmisin ronya

Ölümü düşlerken beni bulmanı sevdim
Yüreğimin içini öpmeni sevdim
Kapkara günlerime doğmanı sevdim
Doğup güneş gibi içimi ısıtmanı sevdim
Ben sende halkımı sevdim ronya

Ben sende halkımı sevdim

İbrahim DALKILIÇ (05/12/2012--04:35)