A’raf bekler, yar yağar afâktan
İpek teninin saflığını haklamaz kaftan
Ne siper var ne fora
Semadan kan yağdı şehre,sükût dile aftan.

Beklemek eşittir nida nida denk kahıra
Öfkemi kustum cemaline bağıra, çağıra
Gel.. öfkemde dahi gel demişken
Kime bu yakarış Reşha? kime mi? Sağıra.

Ey dilber! ne zorun, hırsızsın!
Sanatta Rumi, şiirde hıfz, ıssız
Ana sütüm, sözün özü, ayın on dördüm
Dokunulması güç nadidem, ırzsın.

Sineye taş bağlatmak gaddarın işidir
Sinemde taş, bağrı böğrü üfletir, pişirir
Şiir çıra, şiir od, şiir köz
Parmaklarım yazdıkça, asan olur derya geçirir.

Keşf et tüm iliklerim diyarına yolcu
Ne sana noksanım, ne sana borçlu
Günahkâra var iken af, akla girdin
Besmelesiz açtırdın, niyetsiz orucu.


Elif’in med-i sona erdi.
Saygılarla.
ŞahReşha.