Gel seninle bir daha ağlayalım
Bu kadar kırık liman yeter…
Ne gelebildim nede gidebildim
Ortada kayboldum…
Sevip de çaresiz kalmak kötü
Yapamamak, yapmak için denemek
Zorlamak kendini ama hep ayıpsamak
Bir şeyler yapmaya çalışsam da hep suçluydum
Gözümden günahlar…
Avuçlarıma dökülürken
Ne gelebildim nede gidebildim
…
Ben sevmeyi beceremiyorum sanırım
Elime yüzüme bulaştırıyorum
O suçluluk duygusu yok mu
Öldürüyor insanı…
Tertemiz kocaman bir yürekle
Sevilmek isterdim
Can gibi vatan gibi sevilmek…
…
Ne gelebildim nede gidebildim
Her aşk bir hatırlatma, hesapta yanılmak da var
Buldum zannedip bulamamak var…
Ve Sonra dayanamıyorsun
Her şeyi içine atmaktan tükendiğini hissediyorsun
Seni çok iyi anlıyorum diyenlerin
Bir anda uzak olduğunu görüyorsun
Ve yapabildiğin en iyi şeyin yazmak olduğunu anlıyorsun
…
Birde yitirdiklerin var…
Çaresizlikler içinde kalanlar
Geri dönülmezlerin, asıl sorunlar
Ne giden yolunu biliyor, ne de kalanlar değerini
Ne yerin değişiyor, ne kıymetin…
Sen sadece günden güne mum oluyorsun
Ateşi yakıyor ve sen eriyorsun…
Dil lal, kelimeler sen kesiliyor
Bir haber gelir umuduyla
Gökyüzüne şiirler yazıyorum
Şimdilerde sesini kıstım
Yüreğimde çığlık atan hüzünlerin


Rasim Yılmaz