Damlaların Valsı
hayrettin taylan
itimat edilen yüreğin kavuşma kavşağıyım sol yanımda yanıyor kırmızıların sana duruyor hayat, yalnız aşk geçiyor damlalarn valsında kendine geliyor vicdan ödenmesi gecikmiş acıların sensizlik yüzü vurur benlik sahiline imkansızlığı ikram eden hayalin gölgesi düşer yoluna şüphelerin kedisi, kendiliğini yiyor ben yok hayat hiçliğe içinin boşlarını ekliyor boşları almaya geldim, beni içtin mi yar t’adım kadar yaşadın mı yar 2… imzasız imaların ürkütücü sığınağında gün yüzün belirir sensizliğin kaşifiyim , bilinmez huyların sırrından aşarım yüzünün gizeminde bulduğum tebessümlerin kuramcısıyım aynada kendini bulan hatıralarımızın can diliyim bizi yazıyorum kaderin sen sayfasına titreyen vedaların vadisinde,sensizce ağlıyorum sen aşkın özüydün, ben taklitlerine t’arandım 3… özlemler sarrafıyım, eskimez bir bensin unutulmuş anların arşivinde kalan bizli sonsuzluğun seherisin yazılmamış yazgıların sırtında okunan aşk geleneğisin varılmamış yerlerin yar küresisin, penguen seviler dersisin aşk ibrahimce akarken kurban edilmiş yarınlarının ismailiyim yüreğinin mücevherlerini sundu nurlar/ belkiler bitmeden 4… biri sana bağışladım, ikilemler ölürken beni sana teslim ettim, benlikler kararırken sefil bir geleceğin bikri bekçisiyim yürek devletinde bağışla ilk adın, ilk tadın,ilk kokun, ilk benliğimin sırrında ilk sevdiğin kadar kaderin kaderinde kal benimle |