daha dün bıraktım anne sütünü
bugün elimde buzlu rakı
tanrım ne oluyor bana
dün birdi, bugün iki

ben büyüdükçe ne oldu
dünya hala aynı eksende dönmüyor mu?
yoksa yörünge mi kaydı?
anlamıyorum.

... çok değiştim tanrım
çok korktuğum adamlara benziyorum
büyük adamlara
asık suratlı, mutsuz

artık ağız dolusu gülemiyorum
ekmeği iştahla yiyemiyorum

bunlar değişimin küçük ayrıntıları...

daha birçok korku biriktirdim
oysa dedemin iyilik dolu masallarına kanardım
artık hiçbir masal avutmuyor beni

ağlamaklı bir çocuk oturdu yanıma ve konuştu:

peki çocuklara vaad edilmiş cennet topraklar nerde
neden her gün kanla yıkanıyorlar
yoksa toprak kandan mı besleniyor

hani bu dünya bizimdi, biz çocukların
bize bırakın o zaman dünyayı
size kalsın kirli düşünceleriniz

geçenlerde duydum dünya savaşa gidiyormuş
neden?
biz daha iyi yaşayalım diye mi
farkında değilsiniz galiba
biz hiç iyi yaşamıyoruz...

dedi ve sustu.

ışıldayarak parıldayan gözleri
karanlıkta gam yüklü
vagonlar misali
çocukluğunu kaybetmekteydi....ykpkrs