Kanlı Mendil
şimdi yokluğun
bir ihtilal sonrası vuku bulan kanlı bir mendil kurşunlarla yaralanmış yüreklerden değil o kan o kan yüreği aşktan yüreği sevdadan vurgun yemiş bir dolu Leyla bin dolu Mecnun ve zaman öylesine yitirmiş ki gülüşlerimizi nerede ağlayan bir kadın görsem kadının yüzünde kadının gözünde kadının bilincinde oturmuş, bağdaş kurmuş bir erkek bulurum altın kafesinde soluksuz nefesinde bir erkeğin bir kadın, bir kadının bir erkek. var olmanın mecburi bileşkesi. yakup karasu |