A N N EANNE Gülistanlıktı, kuşlar gibiydi bağrımız Hep kanat çırpardın, özgürdü çağımız Şimdi sen yoksun, duyulmuyor çağrımız Sen sıranı savdın, sıra bize geliyor anne Sen bir ışıktın, bir ateş yandı ocağında Küllerin savrularak kaldı kucağında Şimdi garip ve mahzun olmuş o bahçe Hayalin küpe gibi kaldı kulağımda anne Şimdi kapılarını hiç açan da yok anne Artık perdelerini hiç açan da yok anne Evin mahzun olmuş, parça, parça anne Ağaçların tarumar, hep solmuşlar anne Artık ne soban yanıyor ne ışıkların anne Bir yaban elde kalmış, hayallerin anne Duaların kesildi, yıkıldı direklerin anne Bir dozer yaklaşıyor, ne acı sahne anne Mustafa CEYHUN |