Şair Ölür....
Konuşacaklarınız bitmiş’se,
susarsınız... Sustukca yazmaya başlarsınız, yazdıkca büyürsünüz, büyüdükce ya deli, ya şair olursunuz... Ki zaten farkıda yoktur; Her ikisi de aynı kapıya çıkan bir yoldur.... Sustalı cümleler dökülür kaleminiz’den, ve sadece düşen cümlelerinizi aynı kader’i yaşayanlar anlar, kendini bulur, kaybettiği ne varsa... Her çoğalmalar da eksilir bir yanınız, eksilen yanlarınıza harf’ler yerleştirirsiniz... Gün gelir mürekkebi biter kalem’in, sayfalar beyazlığını siyah’a terkeder... An gelir deli şair ölür; ardında bıraktığı şiirlerden bin ’’AŞK’’ doğar... |