tekamül
Çalınmış yüzünden
gülümseme ve asılmış inanç kapısına çakılı binlerce yıllık paslı çivi ucuna… Apollonik kokar çalışılmış söz oysa kanlı, canlı ve damarlıdır içten tazyikle gelip nefesle buluşan ıslak tatlı dionizyak söz. Topuklar arkasında bileklere açılmış delikten geçer durur Truvalı kadın sesi. Sayısız kez ölür ve hayat bulur nefes alem döndükçe daha yukarıda bir şey etrafında işte o an ne dert kalır ne acı anlam yere düşer ve zevklerin eksik bırakılmış tadı olduğunu anlar insan işte o zaman nefesiyle bağlanır katlanmış alemlere… |