SESSİZ GECELERDE SENDEN UZAKTA YALNIZLIĞI YAŞARKEN
Ben meyhanelerin adamı oldum, sen ıslak rıhtımların bekleyen kadını,
Böylesi daha mı iyi oldu sevgilim? Unutmaya çalıştık birbirimizin adını… Sen beklerken rıhtımda gözlerinde yaş, Ben meyhanelerde, ıssız sokaklarda başıboş bir ayyaş… Gecenin soğukluğunda kaybolan izlerle dolanarak İnansan da inanmasan da sevgilim, ben pişmanlık duymaya başladım yavaş yavaş… Sessiz gecelerde senden uzakta yalnızlığı yaşarken, Sana görünmeden seni hep uzaktan seyrettim ben. Gözlerimden akan gözyaşlarım denizin suyuna karışırken Seninle birlikte solarken hayallerim, Kayboluyordu umutlarım ay ışığında hatıranı saklarken. Gecenin ıssızlığında seni düşündüm, seni hissettim Sessizlikte atan kalbimin sesini dinlerken, Yıldızların altında, senden uzakta sana olan sevgimi yaşadım. Gözlerimde canlanan silüetinle sarıldım. Hayallerimle bezeli anılarımda seni ararken… Bir gün belki yollarımız tekrar kesişir Geçmişin izleri silinmez hiçbir zaman Yaşadıklarımız hatıra olur, anılarla birikir Umutla dolu yarınlara açılır kapımız Sevgiyle aydınlanır karanlıkta kalan anılarımız Gökyüzüne baktığımda yıldızlar parlıyor seninle Uzakta olsan da benden hep kalbimdesin sevginle, Bu sessiz gecelerde âşkınla avunurken ben böyle Hüzünlü ama umut dolu bir bekleyiş içinde, Bana döneceğin günü bekliyorum kalbimde taşıdığım özlemle. 04.01.2025 Erman Ulusoy /Kırklareli |