SermestŞakağına dayanmış acıya, müptelalık var ezelden Yüzüne yabancı, bakışlarda mahmur bir türkü Kıskanırdı güller, aslını bulsaydı şuh güzel Aşkın gözlerinden çalıp gülüşleri, hüzne hapsetmeseydi Kazanmak sevincin diğer adı, kaybetmek ezeli yazgı Şu diyergâm gönlü, az biraz uzaklaştırabilseydik elden Kim bilir ne çağlar atlayacak, ne günler kucaklayacaktık Yok saydığımız yaşamın, ücra beldesinden Kaldır o kahve gözlerini, saçların ışıl ışıl dökülsün alnına Şu çağlayan derelere sür yüzünü, dağların mor yamacına Değil mi ki o alev düşmüştü ilk günden, göğüs boşluğumuza Şahlansın közü ve dökülsün üzerimize, içinde coşan umman Devrim Tülay 07.12.2012 |