sağlıkla ilgili değil sağlıklı düşünmek
ya da direk akılla delilik dediğimiz şey
öyle ipi başkalarında umutlar tutuyoruz ki
ondan olsa avuçlarımızda
insanlık çözememiş günceler!



oysa ezbere bilir
miladın miladını bile
eski hecelerle yeni cümleler biriktirmek
belki köhnemiş bir açlık
belki bir açık kapatmak
duygusal paradigmaları doyurmak ya da sevmek!


işten değil de içten çökertmek yaşam denen panaromayı
hayat bazen dilinin ucundaki bir söz
belki yanan ayakların dibindeki su, bir deniz
belki de ondan
aşk dediğimiz şey
miladı belirsiz bir bulmaca
miâdı sonsuz bir dehliz!



şimdi yine delilik edip
en iyi halat elinizdeki diyeceğim
yumarak yumuk zambak gözlerinizi
belki itiraz edeceksiniz
tüm denizler birbirine benzer dediğimde
üzerine düşen gök verir rengini
ve siz tadına heva ederken
içine girmeden hiç bilemediğiniz derinliği
hayat diye ekleyeceğim sonra
yaşam, barındırdığı tuz kadar temiz!





sonra elma diyeceğim
evecen bir ahtapot şarkısı mırıldanırken
yalnız değilsiniz
büyümeye meyyal çiçekler ne kadar sağlıklık yaşar saksıda
soracaksınız belki
başka gövdelere de aşılanmaz mı filiz
unutucaksınız belki
ki burada can çiçeği bahsimiz!




belki bir deliyle
deli diliyle, delilsiz ve deliksiz tavaf edeceksiniz bir masalı
tarihinize çentik olacak belki yağmurlu bir salı
belki hiç umursamayacaksınız
belki yırtıp atacaksınız
ister istemez sorgulatacak kendinize sizi
ya bir hayale deniz-kızı olarak
ya da ahtapot anne olarak yazacaksınız tarihinizi!


şiir biterken
kimse kalmayacak geride
-masaldaki deli bile-
ama ıslanacak aklınız deli gibi
ya ’’su hayattır’’ diyerek
nehirde akıntıya yol alan kuru bir söğüt dalı
sayacaksınız mücadeleyi

ya hayatı denizin kendi!





ToprağınSesi




.