Engelliyim...

Gel deyince, duyan biri
Bu topluma,uyan biri
Üstüm başım, yuyan biri
Olamadım engelliyim...

Hazır değil, yemek,aşım
Yıkılmıyor, asla kaşım
Sıkıntıyla, saçım,başım
Yolamadım engelliyim...

Engellinin, yoktur ünü
Yaşıyoruz,her gün, dünü
Bir kerecik, felek günü
Çalamadım engelliyim...

Biliyorum, sağı, solu
Silmiş yerden, yağmur dolu
Bana uygun, ama yolu
Bulamadım engelliyim...

Derler cami,süslü,hatlı
Namaz kılsam, tatlı tatlı
Camiler de, iki katlı
Kılamadım engelliyim...

Göremedim,tatlı rüya
Kayak bilmem,yaptım güya
Ne denize, ne bir suya
Dalamadım engelliyim...

Şayet böyle, ise ölçek
Yalan değil, hepsi gerçek
Tohum ekip, bir kaç çiçek
Sulamadım engelliyim....

Mevlam yazmış,böyle yazı
Alamadım, yaşam hazı
Veysel gibi, ben de sazı
Çalamadım engelliyim...

Görmesede, iki gözüm
Dışım neyse,odur özüm
Acı belki, doğru sözüm
Dolamadım engelliyim...

Mehmet’imin, yandı özü
Kolu kırık, görmez gözü
Söylediğim, hiç bir sözü
Yalamadım engelliyim....

Ulvi mehmet