ÇOCUKLUĞUMDinleyin!... Dinleyin boşa geçen onca zamanın sesini, sessizliğini On yıl olmuş. Şimdi çok geç Anlatmayın bana kaf dağını Tırmana tırmana gerçek olmuş. Henüz onaltı yaşında.. Hayal kurmak yasak, içimdeki çocuksu duygular yokolmuş. Bedenim; çalışan makina Yarınım; belli değil Yüreğim; duygulardan uzak kalmış, kırılmış, parçalanmış. Yeniden başlamak!. Zaman; çok geç kalmış Ellerim nasır, bakışlar manasız, gözbebeklerim solmuş. Gün bu gün; altı yıl daha geçmiş zamandan. Yaş, yirmi iki. Nereden geldim? Nasıl geçti o çocukluk yıllarım yaşamadan?. Şimdi; yıllardır kapatmaktan korktuğum kirpiklerim kapansa.. Geriye doğru gitsem zamanda. Uyansam.. Bir çocuk olsam yeni yeni yürümeye başlamış. Öyleki; düş gibi rahat bir beşikte olmalı.. Olmalıki; unutturmalı soğuk el kapısını Ve o zaman; isterdim diğer çocuklardan alacağımı İsterdim hep yanımda olsun.. Yüzünü bile bilmediğim anacığımı. İsterdim.. Hayalini bile kuramadığım mutluluğu. Ve.. Pespembe çocukluğumu. |
ki çocukluğumu esir etti,
anılarımı tazeledi
öyle ki; yüreği bizdendi ..
teşekkürlerimle,
Eyvallah Usta ..