KARŞILAŞMAbir yerde biliyorsun seninle karşılaştık ben bir daldan kabuk gibi kuruyorken toprağa sen bir dala yaprak gibi yürüyordun topraktan özsuyunda kar suyu,yolun bahar, zaman pul bana altın,güz makasın ağzındayken kefen çul ya ben anlatsam yeşil, ya sarıyı anlasan kayan bir yıldızım ki ne versem akşamüstü ne versen ışık etmez, günler ki zaten küstü bu yüzden açma korkum bağrına krateri yalnız söz’üm kaldı gençliğim gibi duran duygudan yırttığıma, düşten mürekkep katıp şiir günlerden yazdığım yıllardır süren mektup bir yerde biliyorsun seninle karşılaştık sen bir dala yaprak gibi yürüyorken topraktan ben bir daldan kabuk gibi kuruyordum toprağa ÖMER FARUK HATİPOĞLU (Sevdim Çocuk Yanımla, Hera, 2000) |
Hayatının her saniyesinde alkışlanmayı hak eden bir üstad.