kar

Yağmurlar yağar damla damla eritir taşları
Sığar mı sanırsın sıra sıra yıldızlar geceye düşse
Hangi mevsim hangi gönle meyleder kedersiz
Kar yağar selek selek melek gibi dibimize


Ayıkla sokaktan ,şehirden, üşümesin çakıl taşları
Gönlümde yakmam gerek lambaları
Uzun uzun diplen geçmişinde
Say ki mevsim hem bahar hem kış
Ruhunda fırtınalar varsın essin
Çöle savurur bakarsın kum tanelerini

Bir adım düş/sün şelalenden sular
Derin derin dönsün semazenler başımda
Girdabına kapıldığım fani dünyada
Canlı tabutlara gizlenmiş sıra sıra aşklar
Kedere gark olmamak için bu çaba niye
Çukurlara dağ yapan adamlarda var önümüzde
Yaralı bedenler tamah etmekte toprağa
Bir çiçek doğar yapa yalnız kendi halinde kar altından
Bin bir türlü cilve ile kim bilir neler sunar


Mor benekli saklı kuşlarımı serbest bırakıyorum
Vahşi ellerim kesik kesik dolanıyor dilime
Bir nehrin yatağında izlerimi batırmaktayım
Salçalanmış kup kuru dudaklarla resimler çiziyorum dağlara
Sırça köşklerde perili buluyorum hayallerimi
Özüme dal budak sarıp koyu veriyorum pembe düşlere
Gözlerimi açtığımda kar yağıyor ağaçların dallarına
Vazgeçiyorum patikalarda yürümekten
Şimdi burnumdan hızlı hızlı soluyorum

05-11-2012
Hayrettin Şahin