İŞTE MEYDAN
Onlar güneşin çocuklarıydılar
Ölüme meydan okuyan isyanları Durak bilmeyen sevdaları vardı Onlar atlarını bilinmeyen sonsuzluğa Kırk şaha kaldırarak sürdüler Onlar meydan okumuş cihana yedi ozan Aha işte ölüm ölüm’e de meydan Onlar ecdat yolcuları soyları cihan Bedenleri toprakta bakan gözleri şan Birden kırka bölünmüşler yerlerde hep kan Vurmuşlar baltasını çıkagelmiş isyan Vurulmuşsa boyları ışıksız kalmışsa vatan Onlar meydan okumuş cihana yedi ozan Aha işte ölüm ölüm’e de meydan Onlar yanar ciğerde yedi ulu ozan Ayırmamış yan yana uyutmuş yüce yaradan Tohumdular savruldular fani dünyadan Düştüler yere birlik olup gübrelen Filizlendiler şimdi karanfil ile topraktan Onlar meydan okumuş cihana yedi ozan Aha işte ölüm ölüm’e de meydan |