Bin Selam

İsyan başlattılar bir yerlerimden
Ben şimdi çığlıklarla uyanıyorum,
Kırdılar bir anda içimde sıkışa kalmış vazoyu,
Ne kadar çok dertlenmişim?
Ne kadar çok sıkılmış ve sıkıştırılmışım
Birde baktım geride eser kalmamış!
İliklerime kadar sömürülmüşüm.

İlk gördüğüm anda solumaya başladım sanki
Unuttuğum sende kalan ciğerlerime çektiğim nefesi
Ciğerlerimde patladı deldi geçti ne varsa,
Yüreğime kadar işledi çığlığın
Bu özgürlük sevdan

Sen çığlığın hangi sesiydin
Ben uykuda bekler bilirdim seni
Nerden bilecektim,
Ne kadar unutkan olmuşum uyandı halk
Ne yatarsın öldün mü kahrolası ey vicdan,

Ne oldu şimdi biliyor musun?
Sen gözlerini kapamış görmüyorsun!
Aç gözlerini bir bak
Yığılmış yerde yatan bir evlat
Başucunda ağıt yakan bir anne
İnsan yüreği kor olmuş tutuşmuş bir isyan
Dayan kocaman yüreğim dayan

Zaman gelmişse boşa isyan,
Boşa bu feryat figan!
Başa gelecekse ip serpileceksin
Sehvin kırılacak olsada
Selvi boyunca dikileceksin filizlerden olacaksın fidan

Unutuldun sanma!
Tohumlarınla serpiliyorsun vatan toprağına
Seni kaybettiğimiz gün gibi hevesliyiz hep biriz
İniyoruz meydanlara serpiliyor meyvelerimiz
Paylaşıyoruz ekmeğimizi kavgada tutuşur oldu ellerimiz
Dilimizde hep aynı türkü
Bir gider bin geliriz.