HESAP
Kiralık tebessüm görece süs’müş
Bana bol geliyor, takamıyorum Zannedersin ruhum cismime küsmüş Yanıyor aynalar, bakamıyorum Düşküne kem bakan gözlerde cebir “Ben” diye başlayan cümlede kibir Hangi yana dönsem sonunda kabir Var diye bulanık akamıyorum Ey cihanın derdi; bil ki, ben benim Sen sahipsiz mezar, ben kitabenim Sanki kıblegâhın, sanki kâbenim Hâşâ İlah mıyım? Çekemiyorum Deseler; üç kuruş ömrün nisabı Neyimle öderim, hangi hesabı? Yedek yok değişem kirli esbabı Yırtılacak diye yıkamıyorum Dünyaya tek bağım bir çürük lehim İki satır vehim, iki yıkık him Bir gümüş tabakam bir de tespihim Hesabın içinden çıkamıyorum. Şiirime bestesiyle,sesiyle değer katan değerli kardeşim Mehmet Çetin beye şükranlarımı sunarım... |
Ustalığın farkı bu işte...
Ahmet Çıkat hocama aynen katılıyorum dediklerine...
Yorum beste şiir takdıre şayan bu şiire nasıl kurdele konmaz....
Örnek kalemlerden ve severek okuduğuklarım arasınızdasınız Şefik hocam...
Şiirinizi geç farketim okuyup dinlediğim için affola...Nicelerine...!
Eyvallah!