Üzülmemek için ölmem mi gerekiyor ??
’’ Bazen memnuniyetsizlik lerim haddini aşıyor...’’
Soğuk su dolu bir küvette anadan üryan upuzun uzanıp, tırnak çakısıyla bir jileti tamda orta yerinden ikiye ayırıp, bileklerimle jiletin sevişmesini istiyorum... Ve dimdik dikileyim istiyorum, kıranlların, üzenlerin, dost bilip te; sırtımı dönmemi bekleyen ahmakların, ihanetlerini meziyet sanan aptalların karşına...! Ellerine vereyim ucu paslı bir bıçak; alın lan işte burdayım.! Vurun vurabildiğiniz kadar, alın içinizde ne birikmişse çıkarın hıncınızı benden demek istiyorum...! Hoş görmek , yada hoş görünmek te istemiyorum...! Giyip üzerime yırtık pırtık bir libas’ı, çıplak ayaklarımla çıkayım sokaklarına bu sırtını dönmüş kent’in.! Bağırıp çağırıp, sağa sola daha önce duyulmamış bir ağız dolusu, küfürlerimi sayıp söveyim istiyorum...! Ne gelmişini, nede geleceğini, nede getireceğini bırakayım istiyorum...! El kaldırıp bir otobüse, biletsiz binmek, şöföründen tutun da, koltuklarına varana dek laf sokmak istiyorum... İnilmez yazan ön kapısından inmek, yol ortasına uzanıp alllak bullak etmek istiyorum trafiği... Oltalarda tutulan balıkları, tekrar denize atmak istiyorum, kafamda kırmalarını istiyorum balıkçıların oltalarını, kanasın aksın istiyorum kanlarım...! Kış ayında denize girmek, üşütüp hasta olmak istiyorum. Sonra kaldırılıp ilaç kokan bir hastanede, günlerce yatmak istiyorum.! Kolumdan bağlanan serumları içmek, kendimi Bypass etmek istiyorum ...! Bir neşter çalıp ameliyathane’den, bileklerimden omuzlarıma dek yarmak istiyorum...! Anlayacağınız; ben artık üzülmek istemiyorum...! Üzülmemek için ölmem mi gerekiyor ?? |