GÜLDANŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Dedem D. M’ye ve ona bunca benzeyen MİM’e... Dedem Gül toplayan adam Hiç öpmedi gülbem nenemi Ben görmedim Yüzümün yarısı gözdü Ama görmedim Toprağı öptüğü gibi Öpmedi hiç gülçehre nenemi Nenem ki gülbeden Girmiş dedemin koynuna körpecikken On dört oğul vermiş Beşi düşük Olmamış ama dedemden başka Gül serpen yaralarına İyi hatırlarım gülandı aylardan Bir gülabdan damlayan gülab Ve nenemin işlediği gül nakışlı o yatak Biraz pamuk Birkaç damla su Dedem O gülefşan adam Yumdu gözlerini Nenemi hiç aldatmadan Dağıldı gül bahçesi Bölüşüldü acılar ve tarlalar Çocuklarına kalan nam Neneme kalan ise kırbacı Sapı yine gül ağacı jir-mç |
çok güzeldi can..