ÖLENLE ÖLÜNMÜYOR ....
eğer bugün yüzüne bakmak karartıyorsa içimi
unuttuysam ellerinin sıcaklığını tenine yaslanıp öylece kalmayı özlemiyorsam inatla ve kapımı tıklatma ihtimalinden irkiliyorsam artık ben... seni... hiç sevmemişim demektir eğer gözlerin düşmüyorsa aklıma .......................yüzündeki çizgilerin, .......................yanağındaki benlerin ve de gülüşünün resmini çizemiyorsam ezberimden saçların nasıl dalgalanırdı rüzgarda .......................korkuların nelerden, .......................nedendir mutlulukların neşende nasıl, öfkende nasıl çarpardı yüreğin hele seni düşündüğümde hangi kuşun kanadıydı göğüs kafesimde çırpınan, ..........................anımsamıyorsam ben seni hiç tanımamışım demektir nerede yaşardın bir zamanlar hiç karşılaşmış mıydık bu evrende el ele göz göze olmuş muyduk nerelerde, ne zaman baş başa kalmıştık birbirimizi görmeyi mi özlemiştik ısrarla temel amacımız kaçıp kurtulmak mıydı aksine kimin kimsen var mıydı, .......................varlığından haz duyan yoksa nefret mi ederlerdi .......................adını duyduklarında dostum olarak dertlerimi dinlemiş miydin, sen de anlatır mıydın hasletlerini, ........................bilemiyorsam sen benim hayatımda hiç olmamışsın demektir. ne çare..,, ne yazık ki.... özlem kadar tutkulu hasret kadar sancılı ölümden de beter bir acıya dair olsa da bu satırlar ne hüzün, ne de mutluluk hisleri var içimde kat kat nasır bağlamış bir yürek artık bendeki yalnızca aşk değil elbette nefret de iki kişilik olgudur, ........................yeri geldiğinde belli ki ölenle ölünmüyor.. ........................hayat devam edecek gözün aydın.. başardın sonunda ben... kendimi yok ettim sendeki yetmedi... seni de öldürdüm bendeki 11.01.2011 |