Nedir dünyanın hali, neden bu perişanlık
Soruyorum kendime, bitmiyorken tasası
Zamana göz atarak, düşünürken bir anlık
Yoksa hep böyle miydi insanlığın yasası


Bugün komşu komşuya, yaren dostuna düşman
Geçmişte böyle miydik, uzak mıydık biz bize
Kötü söz söylemekten, olduğumuzda pişman
Oturup kalır mıydık, kardeş gibi diz dize


Yarına yolculukta, at gözlüğünü takıp
Yersiz düşüncelerin, peşinden mi giderdik
Öfkeye kapılarak, aklın yolundan çıkıp
Farklı düşünenlere, kötü laf mı ederdik


Kimi siyaha düşkün, beyaza mı kimi de
Aykırı mı düşerdik, her gün birbirimize
Yanlış mı algılardık, edep, eğitimi de
Duaları okurken, ölümüz, dirimize


Her türden renge saygı, duyumsar mıydık, ya da
Bizden olmayanları düşmandan mı görürdük
HAK’ tan bize emanet, şu yalancı dünyada
Hak, adalet olmayan, yollarda mı yürürdük


Yükselmenin yolunda aşk ile koşar mıydık?
Hurafeleri hakîm, kılmadan hecelere
Uygarlık hevesiyle, esriyip coşar mıydık?
Yoksa eş mi tutardık, gündüzü, gecelere


Neleri yanlış yaptık, o eskiyen çağlarda
Hangi hatalarımız, getirdi bu zamana
Gül yerine, dikenli, çalı varsa bağlarda
Sebep ne değiştiren, her şeyi baştan sona


Dağdan, bayırdan değil, selden ya da yağmurdan
Safları ayrıştıran, hep kötü bir lisan var
Havadan, sudan değil, malzemesi çamurdan
Aydınlanma düşmanı, hep kötü bir insan var