ki... ... Yorgunum joêlla Boğazımda makas kesiği izler Ellerimde yarını olmayan söylemler Omuzlarıma yüklenmiş Koca bir dünya aşk var Karnımı tıka basa doldurduğum Dedim ya joêlla yorgunum Yastığım nasıl da tuhaf bakıyor Şu duvarda ki tablo Saçları iki yandan örülmüş Şöminenin üzerinde duran Kırmızı dudaklı karıncalar Oysa ben Her yağmur yağdığında Suçlu gözlerle bana bakan Serçe kadar ürkek ve tedirginim Ben çocuktum joêlla Sen ellerimden tutuyordun Uzun bir korudan geçiyorduk Kiremit renkli taşlar Kirletiyordu avuç içlerimizi Umursamıyor, gülüyorduk(!) Korkuyorum joêlla Çığlıklarının arasından yükselen Suskun ağlayışların Yokluğun kadar katı Si sesine saplanmış bıçak gibi Noktasız eylemlerinde ki Bu çaresizlik yoruyor beni Şimdi, saçları dağınık Yalnız bir rüzgarı takip edip Sessizce uzaklaşsam dünyadan… Olur mu joêlla ? Sende eşlik eder misin bana? Ki bilirsin Ürkütür beni Uykumun modası geçmiş rüyalarında yürürken Kabuslarla baş edememek Yokluğunda kalbim ağrıyor Joêlla Sana sesleniyorum Duy beni ne olur Joêlla ? Konuşmayacak mısın? Peki sen bilirsin ... |
Tebrik ederim
yine çok güzeldi
Selam ve saygılarımla